Renate de Backere, Onderweg – Over ziek worden en beter leven

 16,50

‘Afscheid nemen van de Renate die ik kende. […] Zoals ik mijn leven voor me zag.
Afscheid nemen van verwachtingen, van een levenshouding.’
De consequenties van een ernstige en levensbedreigende ziekte op iemands levensgevoel zijn gigantisch.
Alle vanzelfsprekendheden van het dagelijkse bestaan vallen weg en je moet maar proberen uit te vinden hoe je opnieuw een evenwicht kunt vinden.
‘Onzekerheid went. Het kan, accepteren dat je het simpelweg niet weet. Waarom willen we altijd alles maar weten, een idee vormen over wat ons te wachten staat, iets duiden en een naam geven? Soms zijn de dingen gewoon zoals ze zijn. Het is. Het is niet dit of dat, het is.’

 

Beschrijving

‘Wat te doen als de vanzelfsprekendheid van een dynamisch leven je door de vingers glipt. Een filmer filmt. Een schrijver schrijft.
Een wandelende fotograaf gaat op pad.’
Wandelen in de natuur brengt haar rust en evenwicht. Met een kampeerbusje trekt ze door haar geliefde Schotland. Als fanate bergwandelaar ervaart ze hoog op de An Stuc ten diepste dat het mogelijk is intens in het moment te leven, de oerkracht te voelen die in ieder mens schuilt.

Renate de Backere componeerde op basis van haar fotoblog een boek dat evenals haar blog bestaat uit foto’s en teksten, maar die nu in de vorm van een vierkant, gebonden boek een fijnzinnige fysieke drager hebben gekregen. Op het 106 pagina’s tellende binnenwerk maakt zij de lezer in (foto)beeld deelgenoot van haar meer en minder opwekkende avonturen. Zijzelf staat hierop nooit afgebeeld, de kijker ziet wat zij ziet of waar zij haar blik op richt. Soms de pijnlijke situaties waarmee zij als patiënt wordt geconfronteerd. Soms de troostende natuur die zij opzoekt.
‘Daar stond ik dan. Wat een inspanning. Schreeuwde ik het uit? Gaf ik licht? Duizend kleuren regenboog raasden door mijn aderen en knalden uit mijn oren. We namen een paar foto’s. Ik werd stil en liet de tranen komen. Kan een omgeving, een landschap, een wat dan ook, té mooi zijn? Zo groots en overweldigend mooi dat het niet te bevatten is?’

De beelden spreken vaak voor zichzelf, de korte of langere teksten vertellen over hoe zij de confrontatie met haar ziekte ervaart, beleeft en probeert te trotseren, zoekend naar een nieuwe balans.
Om uiteindelijk tot een grootse en troostende conclusie te komen:
‘De ziekte verwoest het leven niet, bij mij zorgt het voor een herijking van het leven. Herijking en uiteindelijk verrijking.’

Nota bene – Het boek verschijnt op vrijdag 9 december, maar kunt u nu al bestellen.